بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در مرز روان نژندی و روانپریشی قرار دارند و مشخصه آنهاناپایداری حالت عاطفی، خلق، رفتار، روابط ابژهای، و خودانگاره آنهاست. افرادمبتلا به این اختلال، خودانگاره (خودپندارهی) بسیار بیثباتی دارند، روابط میانفردیشاننیز بسیار بیثبات است. آنان معمولاً سابقهی روابط شدید، اما پرآشوب دارند کهمعمولاً آرمانیکردن مفرط دوستان یا معشوقها را شامل میشود اما بعداً بهسرخوردگیو ناامیدی میانجامد.
درباره این سایت